Bron: Wandelgids Zuid-Limburg nr. 1142
Afstand: 16 km.
Start en Finish: Tearoom Histoire de Familles
In het land van Herve nabij Verviers ligt het plaatsje Andrimont, een deelgemeente van Dison. Simpel gezegd gaat de wandeling van vandaag naar Verviers en weer terug naar Andrimont.
De watertoren van Andrimont
Ik wandel over de parkeerplaats van de St. Laurentiuskerk waar een uitvaart plaats vindt en verlaat het dorp langs enkele oorlogsmonumenten en het plaatselijke kerkhof. De dalende asfaltweg wordt een veldweg. Beneden aangekomen steek ik het beekje Pancherelle over en vervolg mijn weg naar rechts door het Bois Saint Jacques. Na zo’n 500 meter steek ik via een vervallen betonnen bruggetje de beek weer over en volg het lastige stenige pad rechts naar boven. Na een intensieve klim kom ik in de buurtschap Neuville vanwaar de route voor een groot deel door weilanden loopt. In Renoupré volg ik de steile kasseienweg omlaag. Terwijl ik het dalen al lastig vindt, komt mij een oudere dame met kinderwagen mij tegemoet (bergop dus!! – chapeau!). Omdat het bospad rechtsboven is afgesloten ben ik gebnoodzaakt om langs de verharde weg naar Verviers te lopen. Zo’n straf is het niet want de weg is niet druk bereden en voert mij langs de oever van de Vesdre.
l’ancrent Grand-Poste in Verviers
In Verviers verlaat ik de rivier eventjes om even later de Vesdre (oftewel Weser) over te steken. Niet veel verder ga ik weer naar de ander kant van het water en volg geruime tijd het bijna onzichtbare pad door het struikgewas langs de rivieroever. Wat hier opvalt naast het lastige pad is de grote hoeveelheid rotzooi die hier is gedumpt (foei!). Na enige tijd steek ik de rivier weer over en wandel langs het borstbeeld van Jean Roggeman en de Notre Dame des Récolettes uit de 17de eeuw. Iets verder ga ik weer naar de andere oever en ga rechts omhoog over de Promenade des Récollets. Bij een Y-splitsing volg ik het lastige trappenpad verder omhoog. Boven in de wijk Ottomont maak ik even tijd voor een rustpauze in het Parc Communal met zicht op Château d’Ottomont gebouwd in 1909 door de familie Duesberg.
Château d’Ottomont
Ik verlaat de wijk en vervolg mijn weg via vele smalle doorgangen geruime tijd door de weilanden. Hier en daar wordt het weiland nog bewoond door koeien die er voor hebben gezorgd dat de doorgang aardig omgeploegd is. Na een vermoeiend stuk kom ik bij een doorgaande weg. Hier ga ik links (rechtsaf was makkelijker geweest) en na ca. 200 meter duik ik weer de wei in. Het blijft ploeteren omhoog door het grasland. Eindelijk boven negeer ik de beschreven route door alweer weilanden en kies voor de asfaltweg naar het eindpunt in Andrimont. Het was een zware wandeltocht maar het zit er weer op……..