Chateau Neercanne, het enige terrassenkasteel van Nederland, is vandaag het uitgangspunt voor een stevige pelgrimswandeling. De parkeerplaatsen bij het Chateau zijn nog allemaal leeg, ik heb het voor het uitzoeken. De route van vandaag loopt vrijwel geheel over Belgisch grondgebied, enkel een paar honderd meter over het terrein van het kasteel zijn Nederlands.
Via de binnenplaats van Chateau Neercanne loop ik het plaatsje Kanne – onderdeel van de gemeente Riemst – binnen. Het Albertkanaal verspert de weg, de brug biedt uitkomst. Na de bebouwde kom van Kanne wordt het landelijker. Langs de oever van de Jeker passeer ik de dorpen Emael en Eben en krijg ik de toren van Eben-Ezer in het vizier.
De toren van Eben-Ezer is een bijzonder bouwwerk, geheel opgetrokken uit vuursteen en voorzien van 4 gevleugelde figuren op het dak. In het gebouw is een museum gevestigd waar natuurlijk geen tijd voor is, het was op het moment van passeren trouwens ook niet geopend. De route wordt lastiger te begaan, de brede diepe paden doorsnijden het akkerland tot aan de dorpskern van Bassenge. Even buiten het dorp ligt een kopie van van de Maria-grot in het Franse Lourdes en heeft de toepasselijke naam ‘Petit Lourdes’.
Na een kort foto-moment is het tijd om de terugweg te aanvaarden. Bitsingen – Vlaams voor Bassenge – laat ik achter mij voor de laatste 15 kilometer terug naar Kanne. Ik passeer enkele mergelgrotten voordat ik bij de brug over het Albertkanaal bij Lanaye – of Ternaaien – arriveer. Ik zou voor de makkelijke weg kunnen kiezen, over de Pont du Roi Albert en dan linksaf langs het kanaal rechtdoor naar Kanne. Maar helaas – of gelukkig – volgt de route een meer uitdagender pad. Via een trappenpad gaat het bergop om tenslotte over het Fort Eben-Emael te wandelen en te eindigen bij de toegangspoort van datzelfde fort. De rondleiding was al aan de gang dus dat moet wachten tot een andere keer.
De laatste kilometers brengen mij langs het Albertkanaal en voorbij de jachthaven van Kanne. Het mooie weer heeft veel dagjesmensen op de been gebracht, de terrasjes in het Vlaamse grensdorp zijn allen goed bezet. Mijn auto staat ook niet meer alleen op de parkeerplaats van het chateau, ik spot zelfs 2 redelijke exclusieve automobielen.
Maar goed, het zit er weer op! Nu snel een terrasje pikken…….
Pingback: petercremers.nl » Flits!