De Olympische Winterspelen zijn afgelopen, de Paralympics zijn begonnen en ook nu is het Canadese Vancouver het decor voor dit winterse evenement. Een aantal sporten van de “gewone” Winterspelen zien we in aangepaste vorm terug bij de Paralympische variant. Het aanbod is wel iets beperkter tot skiën, langlaufen, biathlon, ijshockey en curling.
In den beginne was er reeds curling…..
In Canada – het land van de Spelen – is curling razend populair. Alleen ijshockey kan op meer fans rekenen. Logisch dus dat er ook een versie voor rolstoelatleten bestaat. Vandaag zag ik deze variant voor de eerste keer en het viel tegen. Toch heb ik tijdens de afgelopen Spelen aardig wat curling gezien en steeds kon het mij – in het begin met verbazing – steeds meer boeien. Curling is een boeiende en spannende sport voor iedereen. Maar bij de rolstoelen mis ik iets en niet zomaar iets: de bezems!
Bij rolstoelcurling hangt alles af van diegene die de granieten steen speelt. Na het loslaten is er geen beïnvloeding meer mogelijk, schreeuwen is de enige optie maar dat levert doorgaans weinig resultaat op. Ik vind het maar niks, curling zonder bezems. Het bezemen is het bestaansrecht van curling. Zonder bezem is de amusementswaarde van deze eeuwenoude sport vrijwel nihil. Laat voor mijn part 2 slechtziende teamgenoten vegen en een goede show is gegarandeerd. Maar nee hoor, alleen maar schuiven zonder bezems maakt curling tot een saai statisch gebeuren; een soort sjoelen op het ijs. Curling heeft de bezem terug in het straatbeeld gebracht maar heeft hem ook weer verbannen.
In 2014 is de bezem weer Olympisch, wat mij betreft ook Paralympisch…….