Bron: Wandelgids Zuid-Limburg nr. 1353
Afstand: 12,1 km.
Start en Finish: Parkeerplaats aan de Maas (Bovenstraat)
Tussen de Maas en het Julianakanaal liggen de bij Maastricht behorende kerkdorpen Borgharen en Itteren.
Vanaf de parkeerplaats aan de Maas wandel ik eerst een stukje langs de kademuur om daarna via een trapje en een klaphek terug te lopen over het graspad langs de brede stroom. Ik blijf het pad – afwisselend breed en smal – zeer lange tijd volgen naar Itteren. Daarbij blijf ik rechts van de grensmaas, de natuurlijke grens tussen Nederland en België. Ik passeer een gewezen stenen trap die leidt naar het voormalige veerpont tussen Itteren en Neerharen. In 1924 is deze veerdienst opgeheven. Het eerste deel van de wandelroute is vooral rechtdoor, lijkt saai maar is het niet. Voorbij Itteren zie ik links aan de andere kant van de grens de kerktoren van Neerharen en aan mijn rechterzijde is de kasteelhoeve Hartelstein, daar moet ik dus heen. Na geruime tijd ga ik scherp rechtsaf over een slecht te zien paadje door het struikgewas naar de Geul. Iets verder bij de buurtschap Voulwames mondt het riviertje uit in de Maas. Vanaf de smalle brug volg ik het graspad langs de meanderende Geul naar de volgende brug. Hier steek ik het water over en wandel over het betonnen fietspad naar Kastelhoeve Hartelstein.
In dit rijksmonument is tegenwoordig een opvang dak- en thuislozen annex kringloopwinkel gevestigd. Na een kort bezoek vervolg ik mijn weg over de grindweg nar het Julianakanaal. Ik wandel zo’n 200 meter over het jaagpad om dan weer de dijk omlaag te lopen en bij een wegkruis het begrazingsgebied te betreden. Na een klaphek kom ik in de bebouwde kom van Itteren. Ik verlaat de bebouwing al snel en via de recreatievijver Itteren en alweer een klaphek bereik ik een smalle asfaltweg. Bij een klein bruggetje ga ik links en volg ik het graspad langs het beekje de Oude Kanjel richting Borgharen. Bij de doorgaande weg ga ik links en 300 meter verder naar rechts door het weiland. Het pad wordt een smal geasfalteerd pad. Na een bossage kan ik links naar een paardengraf maar die afslag negeer ik. In dit graf liggen de resten van 65 paarden die hier waarschijnlijk in 1794 zijn gesneuveld. Over de juiste datering zijn de geleerden het niet helemaal eens.
Vlak voor de finish passeer ik nog Kasteel Borgharen waar een groot restauratieproces gaande is. Elke zaterdag is het kasteel en de werkzaamheden te bezichtigen, een aanrader………
👍🏻 goed beschreven.