Werken in diensten heeft zijn voor- en nadelen. Vandaag heb ik een late dienst en dat heeft als voordeel dat ik overdag legio tijd heb om leuke dingen te doen, wandelen bijvoorbeeld. Wederom haal ik mijn inspiratie van wandelgidszuidlimburg.com; deze keer kies ik voor nummer 1041. Na een korte autorit parkeer ik bij Maasmechelen Village en wandel naar de entree van Connecterra oftewel de hoofdtoegangspoort van het Nationaal Park Hoge Kempen. Het komt zelden voor maar vandaag dus wel, ik ben entree verschuldigd. Voor de luttele som van € 3,= mag ik mij de gehele dag in het park ophouden.
De oude mijnschacht van de Eisdense steenkolenmijn
Op het terrein van Connecterra bevond zich meer dan 25 jaar geleden de steenkolenmijn van Eisden (deelgemeente van Maasmechelen). De mijn is gesloten maar het gebied is omgevormd tot een natuurgebied met behoud van enkele karakteristieke elementen uit het mijnverleden. Bij binnenkomst zijn de eerste twee historische overblijfselen reeds zichtbaar. 2 enorme mijnschachten toornen boven het landschap uit, de een in de stijgers en de ander geheel vrij in het zicht. De laatste is tevens geopend voor het publiek dus ik waag de klim naar boven. De open stalen trappen vereisen wel enige schwindelfreiheit maar eenmaal boven is het uitzicht fenomenaal. Toch maar weer naar beneden want er moet nog ruim 15 km. gewandeld worden.
Het toegangspad – gele route – naar terril 1 & 2
Lopend langs het centraal gelegen meer zie ik aan de overzijde reeds de andere overblijfselen van het het mijnverleden. De wandeling van vandaag vereist het nodige klimwerk, er moeten 3 zogenaamde terrils worden beklommen. Een terril is de Waalse benaming voor een steenberg en deze kunstmatige heuvels zie je ook nabij de voormalige staatsmijnen in Nederlands Limburg. Bekend en vanaf grote afstand herkenbaar is de Wilhelminaberg nabij het Pinkpop-terrein in Landgraaf welke tegenwoordig dienst doet als indoor skibaan SnowWorld. In Maasmechelen zijn de terrils begroeid en bereikbaar voor de fanatieke wandelaar. De klim naar vooral de eerste terril is pittig te noemen. Gelukkig staat er op de top een rustbank om te genieten van het uitzicht (en bijkomen van de inspanning natuurlijk). Beneden aan het water is het in aanbouw zijnde kuuroord goed te zien. Eerst ietwat dalen om vervolgens weer omhoog naar terril nummer 2 en dan weer naar beneden naar het keuzepunt. Vanaf dit punt kan een extra lus van 4 km. gelopen worden – dat zal ik dus doen – of rechtdoor de route vervolgen en zodoende op 11,8 kilometer uitkomen.
Zicht op Elaisa Wellness in aanbouw
Na de lus zonder hoogteverschillen door het bos kom ik weer bij het keuzepunt en vervolg mijn weg richting de derde terril. Ik blijf geruime langs de plas volgen en passeer daarbij het eerder genoemde in aanbouw zijnde kuuroord. De weg begint langzaamaan weer te stijgen en dat betekent dat de laatste beklimming in aantocht is. Het pad wordt een smalle asfaltweg die via enkele haarspeldbochten naar de top voert. Ook hier weer een fraai uitzicht op de wijde omgeving. In de voorgrond ligt Maasmechelen en in de verte zijn de koeltorens nabij Geleen duidelijk te zien. Over een klinkerpad wandel ik naar beneden en niet veel later zie ik oude schachten weer voor mij opdoemen. De rondwandeling over het terrein van Connecterra is ten einde. Een fraaie doch deels pittige wandeling die ik met veel plezier eenieder aan kan bevelen, een stukje nieuwe natuur vlakbij huis……………….