Coo

Bron: Wandelgids Zuid-Limburg nr. 621
Afstand: 15,2 km.
Start en Finish: Boulangerie Maréchal Stavelot

Ik start de wandeling vanuit Coo niet aldaar maar in het centrum van Stavelot. Dat komt parkeertechnisch beter uit, de watervallen van Coo zie ik dus pas na zo’n 10 kilometer.

Toren (1534) van de voormalige Abdij van Stavelot

Tussen de archeologische overblijfselen van de voormalige abdij en wandel langs het museum en de uit 1534 daterende toren. Via de toegangspoort verlaat ik het abdijplein en loop naar de Amblève. Aan de andere kant van de brug begint de beklimming van de Stockeu. Met een steilste stuk van 21% is het een bekende klim tijdens de wielerkoers Luik-Bastenaken-Luik. Ik ga rechtsaf langs de rivier bergop. Boven aangekomen ga ik rechts het bos in, de paden worden smal en modderig. Langs en op de route zijn vele kleine stroompjes die hun overvloedig water ook op de weggetjes kwijt raken, kans op natte voeten dus. Ik steek via een armoedig bruggetje een zijriviertje van de Amblève over en klim weer verder naar boven. Het gaat stevig omhoog en door de glibberige ondergrond vergt het behoorlijk wat inspanning. Ik ben dan ook zeer blij met de banken op de top, even een rustmomentje inlassen. Nadat ik de doorgaande weg in Noupré ben overgestoken vervolg ik mijn weg over een smal stijgend bospad naar Trois-Ponts. Hier steek ik de spoorlijn Luik – Ettelbrück over en wandel verder langs het treinstation. Na de brug over het riviertje de Bâleur volg ik de stijgende asfaltweg naar hotel Beau Site. Op de parkeerplaats ga ik links over een smal bospad wat later een dalend grindpad wordt.  Beneden bij de verharde weg loop ik de bebouwing van Coo binnen. Vanaf de brug over de watervallen heb ik zicht op het attractiepark Plopsa Coo.

De stoeltjeslift in Coo

Wat volgt is de strafste uitdaging van de dag, ik moet naar boven. Als alternatief had ik ook de kabelbaan kunnen nemen maar dat gaat hem dus niet worden. Ik volg de Promenades Belvédères – parallel aan de stoeltjeslift – naar de top. Eerst een zeer steile trap en daarna verschillende modderige met rotsen bezaaide serpentines. Om een idee te geven van de opgave: op het traject van 600 meter overbrug ik een hoogteverschil van 254 meter, reken zelf het stijgingspercentage maar uit. Het klimmen gaat nog even door maar niet meer zo heftig. Bij een overdekte picknickbank neem ik even tijd voor een hapje en een drankje. Goed aangesterkt vervolg ik mijn weg naar het dorpje Ster. Vanaf nu wordt er alleen nog maar gedaald naar Stavelot. De route is nu ook geheel geasfalteerd, dus geen glibberen en glijden meer.

Een Blancs Moussis aan een gevel in Stavelot

Voorbij de Sint Sebastiaanskerk kom ik op de Place Saint-Remacle en enkele meters verder arriveer ik bij het museum waar ik mijn tocht ben gestart. Het was een zware en vermoeiende tocht maar zeker de moeite waard…..

Comment
  1. Peter, wat kan jij goed schrijven.
    Al lezende loop je mee. Erg leuk ook met foto’s. 👌

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *