Nog even en dan is het gedaan, de laatste dag van de Nijmeegse vierdaagse mag beginnen. Nog 40 lange kilometers en dan zit het er op, op naar de Via Gladiola!!
Na de gebruikelijke aanlooproute duiken we de bossen bij St. Walrick in om vervolgens via Overasselt de Maas te bereiken. Wat volgt is een ca. 6 kilometer lange kronkelige weg langs de rivier tot aan de autoweg A73. In tegenstelling tot de tocht over de dijk langs de Waal op de eerste dag verloopt het vandaag een stuk prettiger; er staat namelijk een fris briesje en dat maakt de wandeling niet onaangenaam. Na een saai stuk over het langs de autoweg gelegen fietspad lopen we het rustieke Linden binnen. De gemiste nachtrust na twee slapeloze nachten begint mij lichtelijk op te breken en ik besluit dat het moment daar is om bij de eerstvolgende gelegenheid een rustpauze in te lasten.
Bij Beers zou een goede gelegenheid kunnen zijn maar ik kon in de kleine kern maar geen geschikte pauzeplek vinden. Dan maar stoïcijns doorlopen tot het volgende passende moment. Wellicht kan ik even uitblazen in Cuijk waar we weldra zullen passeren. Cuijk staat al dagen in het teken van de 4daagse vanwege de aanwezigheid van Duitse en Nederlandse Genie-troepen. Zij hebben de voorbije dagen een pontonbrug in de Maas aangelegd om een kleine 40.000 wandelaars veilig aan de overkant te krijgen. Aangezien de mensenmassa mij als het ware voortstuwde door Cuijk stond ik plots weer op Limburgse oever en was het echt tijd voor de broodnodige rust.
Op naar Mook en de finale van de dag. Vanaf de Rijksweg in Mook is het nog ongeveer 8 km. vrijwel rechtdoor naar de finish. In zowel Mook, Molenhoek en Malden staat er weer veel volk langs de route maar vanaf de gemeentegrens van Nijmegen is er geen houden meer aan. Het lijkt wel of heel Nijmegen zich langs de St. Annastraat heeft geposteerd. Sfeervol is het zeker maar van mij had het niet zo druk gehoeven. Vanaf het Keizer Karel Plein staan de tribunes opgesteld en kan ik langzaam gaan zoeken naar mijn supporters die ergens langs de Oranjesingel zouden moeten staan. De drukte maakt het niet eenvoudig om hun te traceren maar gelukkig is er oplettend neefje. Om kwart voor één begroet ik voor de laatste keer de medewerkers van inschrijfbureau 40Z en mag ik mijn zuur verdiende medaille in ontvangst nemen.
De vierdaagse is volbracht!! Gezien de weersomstandigheden was het geen eenvoudige klus maar het is toch allemaal goed gekomen en ik ben weer een mooie ervaring rijker…….