Er stond nog een inhaalactie op het programma. Vorige week kon de geplande wandeling door omstandigheden geen doorgang vinden maar vandaag is het dan toch de beurt aan een wandeling door Nationaal Park De Meinweg nabij Herkenbosch.
De IJzeren Rijn – niet meer geschikt voor treinverkeer
De 13,5 km. lange wandeling komt uit het in 2006 door de ANWB uitgegeven gratis boekje ‘Op Stap in de natuur – 20 wandelingen in de nationale parken’. Eigenlijk start de route op een parkeerplaats langs de N570 maar vanwege praktische redenen besluiten we te starten bij Rijstal Venhof dat eveneens op de route ligt. Langs de Melickerweg wandelen we eerst terug richting Herkenbosch om vlak voor de provinciale weg rechtsaf het veld in te lopen. Via de achterzijde van het distributiecentrum van UPS bereiken we de IJzeren Rijn. Deze voormalige spoorverbinding tussen Antwerpen en Mönchengladbach ligt er verlaten en overwoekerd bij, hier heeft al lang geen trein meer gereden. Er wordt nog altijd onderzoek gedaan naar een eventuele heringebruikname maar of er ooit nog treinverkeer gaat plaatsvinden op het tracé is volstrekt onduidelijk.
Rood met witte stippen
Aan de andere zijde van het spoor zijn de greenkeepers druk in de weer om het terrein van de golfbaan van Herkenbosch in topconditie te houden. We vervolgen het pad langs de golfbaan tot aan het Melickerven en slaan hier rechtsaf. Even voorbij het idyllisch vennetje wordt de rijksgrens gepasseerd, de komende 5 kilometers voert ons over Duits grondgebied. Het landschap is divers, rechts is heide en links is bos. Het brede bospad slingert oostwaarts tot we bij grenspaal 402 via een draaihekje Nederland weer binnenwandelen. Aan de andere zijde van de grens gaat het vervolgens westwaarts over een smal kronkelend pad over de grote stille heide. Af en toe is er lichte regenval maar dat mag de pret niet drukken. De sereniteit en de rust van het heidelandschap heeft een haast meditatieve uitwerking wat het licht dalend en stijgend pad bijzonder maakt.
Kleurenpracht na een kort regenbuitje
Pas bij de Rolvennen komen we weer andere wandelaars tegen, waarschijnlijk is het eindpunt nabij. Dat blijkt ook te kloppen want nadat we een schaapskudde gepasseerd zijn steken we de IJzeren Rijn weer over. Nu wordt ook duidelijk waarom we voor een afwijkende startplek hebben gekozen want op het bord bij de manege staat uitnodigend geschreven: ‘De Koffie is Klaar!’