Onlangs werd ik door een post op Facebook opmerkzaam gemaakt op 2 wandelingen in “Het smalste stukje Nederland“. Een aantal jaren geleden heb ik de 4,8 km. tussen de Duitse en Belgische grens al eens vice versa bewandeld (zie Smal). De wandeling van vandaag speelt zich af in de natuurgebieden Doort en Taterbosch welke gesitueerd zijn tussen de plaatsen Dieteren en Echt. Beide routes starten op dezelfde parkeerplaats en meten respectievelijk 6,3 km. (Taterbosch) en 6,5 km. (Doort). Gecombineerd blijft er 11,6 km. over en dat lijkt mij een mooie afstand op deze zondagmorgen.
De Mariakapel in Dieteren
Ik start met de Taterbosch-route in zuidelijke richting. De route maakt voor een groot deel gebruik van knooppunten, beschikt echter ook over eigen markeringen en er is een routebeschrijving beschikbaar welke men kan downloaden van bovengenoemde website. Verdwalen wordt dus lastig zou men denken. Langs greppels en akkers bereik ik via een achtererf de uit 1951 stammende achthoekige Mariakapel in het kerkdorp Dieteren. Bij Kp27 – vlak voor de onderdoorgang van de N276 – ga ik linksaf over een graspad richting visvijver “De Bossen” waar enkele leden van HSV de Snoek uit Susteren hun hengels hebben uitgeworpen. Kp25 komt mij bekend voor en terecht, ik was hier eerder vandaag. Rechtdoor zou ik weer bij de parkeerplaats uit komen en daarom sla ik rechtsaf naar de verharde weg. Over deze weg – Bosweg – ca. 200 meter – naar rechts volgen tot het clubhuis van PHV DS’73. Hier duik ik het Taterbosch in en dra ga ik routetechnisch in de fout. Na het hekwerk van de politiehondenvereniging let ik niet goed op en mis derhalve het juiste pad. Mijn richtinggevoel brengt mij uiteindelijk weer terug op de route en geraak ik bij het bruggetje over de Middelsgraaf. Aan de overzijde van de overigens droge beek loop ik naar het eindpunt van wandeling 1.
Even vóór Kp20 sla ik rechtsaf om verder te gaan met de noordelijke Doort-route. Bij 2 klaphekjes interpreteer ik de routebeschrijving en de routepijl compleet verkeerd en maak dus extra onnodige – en zinloze – kilometers. Als ik het juiste pad eindelijk heb gevonden begint het licht te regenen. Ik vervolg het kronkelende bospad richting bebouwde kom – het buurtschap Gebroek – en onderweg begint het steeds harder te regenen. Daar ben ik niet op voorbereid maar mogelijkheid tot schuilen is niet voorhanden. Via de Hammerweg verlaat ik Gebroek weer en loop door tot de Doorderweg. Na enkele meters over het fietspad steek ik de verharde weg over en wandel over een grindpad rondom de visvijvers van HSV Sint Jan uit Echt. Uiteindelijk bereik ik weer de Doorderweg die ik wederom oversteek. Ik wandel door tot de Middelsgraaf en sla rechtsaf naar Kp21. Hierbij passeer ik observatiepost De Wielewaal voordat ik het eindpunt bereik.