Een zoon van Moeder Maas

De zaterdagkrant bevat 2 belangrijke onderdelen, ten eerste de puzzelpagina en ten tweede het ‘UIT’ katern. Nadat de wekelijkse boodschappen gedaan zijn is het de beurt aan de 2 kruiswoordpuzzels om opgelost te worden en daarna werp ik een uitvoerige blik op de UIT pagina’s. Mijn bijzondere aandacht gaat daarbij uit naar de wandelverhalen van Wiel Beijer en bijna vanzelfsprekend overweeg ik de route zelf eens te lopen.

Martinus en Hadelinuskerk Visé

Zo’n twee en een half jaar geleden – op zaterdag 15 oktober 2011 – stond in Dagblad De Limburger een wandelverhaal met de poëtische titel ‘Een zoon van Moeder Maas’. Lange tijd lag de route op een steeds groter wordende stapel wandelmogelijkheden maar vandaag was het moment aangebroken om in de voetstappen van de schrijver te treden. De wandeling start en eindigt bij het station van Visé en dat lijkt eenvoudig bereikbaar met het openbaar vervoer. Lijkt, want in Maastricht blijkt de trein van de Belgische Spoorwegen richting Luik tengevolge van bovenleidingproblemen niet te rijden. Gelukkig is er wel een vervangende busdienst en – wonder boven wonder – arriveer ik nu een half uur eerder in Visé dan gepland, een geluk bij een ongeluk.

De Juliënne op weg naar de Maas

Ik maak mijn wandeluitrusting bedrijfsklaar en wandel langs de rand van Visé naar de  Martinus en Hadelinuskerk. Aan de overzijde van de grote rotonde begint de beklimming van de Rue de Porte de Lorette die voor een belangrijk deel over een 204 treden tellende trap gaat. Boven aangekomen blijft het voorlopig rechtdoor gaan met aan de rechterzijde het Maasdal en links het Land van Herve. Genietend van het uitzicht op het open boerenland passeer ik eerst Richelle om vervolgens in Saint-Remy een bocht naar het noorden te maken. De verharde weg wordt eindelijk verlaten en ik daal door het bos via een holle weg naar het dal van de Juliënne. Beneden aangekomen bij de gelijknamige beek sla ik rechtsaf om het water stroomafwaarts te volgen tot aan Argenteau. Hier eindigt de Juliënne (de zoon) in de Maas (de moeder) en hiermee is de naamgeving van de wandeling verklaard.

Het dal van de Juliënne

In Argenteau is het tevens gedaan met het landelijke karakter van de route, tot aan Visé – of Wezet in het Vlaams – gaat het enkel nog over verharde wegen. Nadat ik de brug ben overgestoken naar Hermalle sous-Argenteau volg ik de Quai du Halage, een kilometerslang pad langs de oever van de Maas. Vlak voor het eindpunt passeer ik Ile Robinson, een eilandje midden in de Maas. Heel vroeger – wie ich nog e jungske waor – heb ik dit eiland eens bezocht in het kader van een dagtocht met het hele gezin. De dagrecreatie alhier heeft bij al mijn familieleden een onuitwisbare indruk geraakt en dat niet in positieve zin. Tegenwoordig is er een watersportcentrum gevestigd en ziet het er een stuk aantrekkelijker uit als in mijn jeugd.

Ile Robinson

Als ik via de brug de A2 oversteek constateer ik dat het treinverkeer weer hervat is maar dat ik de trein die klaar staat op het perron ga missen. Geen probleem want nu kan ik Visé gaan verkennen. Die verkenning is echter van korte duur daar het Cité de l’Oie niet zo groot is. Er is ook weinig te beleven, de terrasjes zijn weliswaar goed bezocht maar het petance-toernooi op het marktplein heeft net een rustpauze ingelast. Ik besluit ook te pauzeren en wel op het terras van Pam-Pam tegenover het station. Na een Omelette Asperge en een Jupiler ben ik voldoende gesterkt om de thuisreis te aanvaarden.

NMBS station Visé

Echter, wachtend op de trein kom ik tot de ontdekking dat ik ‘s-morgens in Maastricht per abuis een enkele reis heb gekocht. Het wordt nog spannend want de trein komt er weldra aan en de kaartjes-automaat staat boven aan de trappen. Het is even stressen maar uiteindelijk spring ik net op tijd in de trein naar Maastricht. Bij nadere bestudering van de reisbescheiden ben ik enigszins verbaasd want wat blijkt: er is prake van een significant prijsverschil. Een enkele reis Maastricht-Visé kost bij de NS namelijk € 4,80 en datzelfde kaartje – maar dan andersom natuurlijk – kost bij de NMBS slecht € 3,40, dat is bijna 30% goedkoper!!