Elsloo-Geulle

Je hoeft niet ver te gaan voor een mooie wandeling, de schoonheid van de natuur ligt letterlijk om de hoek. Daarom ben ik vandaag naar het mooie Elsloo gereden, Kasteel Elsloo om precies te zijn. Uit het boekje ‘Kasteelwandelingen’ van Annet Duits heb ik de wandeling  Elsloo-Geulle geselecteerd voor deze fraaie zondagmorgen.

Het gebied is mij niet geheel onbekend, ik heb hier al vele malen de wandelpaden verkend. Er staan vandaag twee kastelen op het programma, eerst Elsloo en later nog het kasteel in Oud-Geulle. Maar eerst moet de Maasberg bedwongen worden. Als de deelnemers aan de Amstel Gold Race hier geen moeite mee hebben, dan moet het voor mijn persoontje ook geen onoverkomelijke problemen opleveren. Dus bergop en daarna snel het bos in. Met de spoorlijn Sittard-Maastricht aan mijn linkerhand bereik ik een vreemd object in een zo natuurlijke omgeving. Een stalen trap ontsiert het landschap maar is noodzakelijk om het hoogteverschil te overwinnen. Via een donkere tunnel kom ik aan de andere zijde van het spoortalud om vervolgens mijn weg te vervolgen naar Geulle.

Ik verbaas mij er ieder keer weer over hoe weinig mensen ik tegenkom op dit tijdstip. Hoewel het in de natuur het mooiste is bij het krieken van de dag verkiezen hele volkstammen het om veel te lang uit te slapen, zonde van de tijd….

Het bos moet even worden verlaten om achtereenvolgens de Slingerberg en de Snijdersberg over te steken. De Hengelsport Vereniging Geulle is in grote getale naar de visvijver getrokken om te turen naar een al dan niet bewegende dobber. Ik laat de heren genieten van de rust en steek het Julianakanaal over voor een kort bezoekje aan Oud-Geulle. Het tweede kasteel van de route is hier gelegen en vandaar dit korte heen-en-weertje naar het gedeelte van Geulle tussen Kanaal en Maas.

Terug aan de oostzijde van het kanaal vervolg ik de terugweg over het jaagpad met rechts uitzicht op het Bunderbos en links de skyline van Oud-Geulle. Bij het kasteel van Elsloo hebben de eerste bezoekers het terras reeds ontdekt en genieten van de voorjaarszon.

Ik kijk omhoog en besluit dat het dak er af kan, de eerste cabrio-dag van het jaar is een feit….

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *