Kerkrade is voor mij enigszins bekend gebied, ik heb er jarenlang gewerkt. Maar sinds mijn werkplek aldaar gesloten is, kom ik nog maar enkele keren per jaar in de Klankstad. Zo kom ik wel eens bij sportwarenhuis Decathlon, ga ik op visite bij kennissen en bezocht ik onlangs nog het Gaia Park. Maar voor een wandeling was ik nog niet vaak in Kerkrade neergestreken. OK, een keertje eerder voor een wandeling vanuit Rolduc maar die tocht liep – behalve start en finish – geheel over Duits grondgebied.
Vandaag blijf ik echter op vaderlands terrein tijdens een wandeling vanuit Kasteel Erenstein. Net als 2 weken geleden heb ik het boekje met kasteelwandelingen van Annet Duits uit de kast gehaald om goed voorbereid aan de route te beginnen.Deze keer dus naar de omgeving van Kerkrade. 2 graden boven nul maken dat het nog uitgestorven is op deze koude zondagmorgen maar dat weerhoudt mij er niet van om gewoon te beginnen met wandelen.
Ik blijf de Cranenweyer volgen tot na de zuiveringsinstallatie en dan gaat het verder richting Kasteel Strijthagen. Het kasteel ligt aan de overzijde van de vijver en ik zal dus nog een heel ruime lus moeten lopen om de toegangspoort van het slot te bereiken. De route beslaat sowieso een relatief klein gebied rondom een groot aantal vijvers maar door de smalle lussen kom ik toch aan zo’n 13 km. wandelplezier.
Vanaf het NS-station in Eygelshoven neemt de drukte ietwat toe, het eindpunt komt in zicht. Weer aangekomen bij Kasteel Erenstein constateer ik dat er vrijwel geen plek meer is op de grote parkeerplaats, wat een verschil met vanmorgen vroeg.
Wat een verrassing, het gebied tussen Kerkrade en Landgraaf is werkelijk heel mooi en zeker de moeite waard om eens te ontdekken.