Wat kwijt is, is niet gelijk verloren. Dat moet Wandelnet ook gedacht hebben toen ze de vervallen NS-wandelingen in stand wilden houden. Zij verzamelden deze wandelingen onder de noemer ‘OV Stappers’ en stellen ze op hun website ter download aan.
Eén van deze wandelingen is de 14 kilometer lange route met de naam ‘Geuldal’. Het startpunt is gelegen bij het busstation in Gulpen en eindigt bij het oudste nog in gebruik zijnde NS-station van Nederland, namelijk dat van Valkenburg aan de Geul. Het is druk in het centrum van Gulpen; diverse groepjes spoeden zich richting bierbrouwerij om deel te nemen aan de hopoogst 2015. Een verlokkend alternatief maar aangezien ik het feest vorig jaar reeds heb mogen ervaren kies ik vandaag voor een enerverende wandeling. Na de brug over het riviertje de Gulp ligt de eerste forse klim van de dag al klaar. Langs Hoeve De Wijngaard daalt de weg weer licht richting Wijlre maar die pret mag niet lang duren. Na de laatste boerderij begint de onverharde klim van de Dolsberg en eenmaal boven daalt de weg weer door het bos naar het gehucht Beertsenhoven.
Weiland nabij Beertsenhoven
Even voorbij ‘d’r Kwakker-pool’ passeer ik kasteel Wijlre dat helaas niet toegankelijk is. Voor de brug over de Geul sla ik linksaf en zie aan mijn rechterhand de Brand Bierbrouwerij liggen. Ik wandel langs de sportvelden van Wijlre en duik vlak voor de visvijvers het bos in om uiteindelijk Stokhem te bereiken. Vanaf dit ca. 75 woningen tellende buurtschap volgt de route via het Keizer Willempad weer de meanderende Geul om na een aantal stegelkes op een breed grindpad uit te komen. Bij camping Gronselerhof eindigt de weg weliswaar maar een smal wandelpad blijft de oever van de Geul volgen richting Schin op Geul. Via de voet van de Keutenberg loop ik de bebouwde kom binnen en vervolg mijn weg naar de Sint-Mauritiuskerk. Hier sla ik linksaf richting Valkenburg en ik heb het vermoeden dat ik via het Oostervoetpad de Geul zal gaan blijven volgen tot aan de bebouwde kom van Valkenburg. Helaas pindakaas, de routebeschrijving stuurt mij plots rechtsaf naar de spoorlijn die ik vervolgens heel voorzichtig mag oversteken.
Zicht op Kasteel Genhoes en Oud-Valkenburg
Ik blijf het ‘miljoenenlijntje’ volgen met een oude mergelgroeve aan mijn rechterhand. Bij de volgende onbewaakte overweg start de beklimming van de Schaelsberg. De steile klim – deels met behulp van een trappenpad – komt uit bij de ‘Kluis op de Schaelsberg’. Tot 1930 woonde hier een kluizenaar en in 1976 is het gebouw gerestaureerd en te bezichtigen. Achter de Kluis bevinden zich 18 kruiswegstaties van mergel. Via een dalende weg bereik ik wederom de spoorlijn en deze keer bereik ik de overzijde via een brug. Ik blijf het pad naar beneden volgen totdat ik via het Schaloensvoetpad een uitstapje kan maken naar Kasteel Schaloen. Aangezien het eindpunt van de wandeling binnen bereik is – en ik de waterburcht reeds eerder heb bezocht – besluit mijn route te vervolgen door het Geulpark naar Valkenburg voor een hapje en een drankje op een zonnig terras. Mijn keuze was goed getimed want amper gezeten barst er een noodweer los, gelukkig zat ik droog.
Kluis op de Schaelsberg
Na de bui was het tijd om huiswaarts te keren. Buslijn 49 is daarvoor het ideale vervoersmiddel, deze gaat rechtstreeks naar Geleen en zodoende hoef ik niet over te stappen. Nu maar hopen op droger weer zodat ik weer een paar mooie wandelingen kan gaan maken….