Van/naar: Kitzbühel – St. Johann in Tirol
Afstand: 18,5 km.
Hoogtemeters: ↑ 1.250 meter, ↓ 1.350 meter
Hoogste punt: 1.996 meter (Kitzbüheler Horn)
Het lijkt een grauwe dag te worden, een en al bewolking. De zon laat zich voorlopig nog niet zien maar de ervaring leert dat het weer in de bergen snel kan omslaan, zowel in positieve als in negatieve zin. Vol goede moed check ik uit bij Hotel Eggerwirt en beweeg mij naar de Kitzbüheler Hornbahn voor het eerste keuzemoment.
Boven de wolken schijnt de zon…..
Ik heb vandaag zowel omhoog als omlaag de mogelijkheid de route in te korten door middel van kabelbanen. Indien ik maximaal gebruik zou maken van de kabelbanen, bespaar ik zo’n 5½ uur en komt de netto wandeltijd op één uur. Dat gaan ‘m dus niet worden, ben ik veel te vroeg in St. Johann. Toch besluit ik een gedeeltelijke vereenvoudiging van de wandeltour; sectie 1 tot de Adlerhütte op 1.270 meter overbrug ik met de gondel, de rest gaat uiteraard toe voet. Mijn eerdere opmerking inzake het weer lijkt zich te bevestigen. De kabelbaan breekt nabij het middenstation door het wolkendek en de zonnestralen tegemoet. Men kan hier overstappen op de Hornbahn 2 naar het Alpenhaus of de Gipfelbahn naar de Kitzbüheler Horn, comfortabel maar niet mijn ding. Over een goed begaanbare wandelweg overbrug ik 400 meter hoogteverschil in een dik uur. Het laatste stuk van de Trattalm naar het Alpenhaus gaat over een asfaltweg die tevens tolweg is.
Rechts het Alpenhaus en links de Kitzbüheler Horn
Het uitzicht alhier is al indrukwekkend maar dat zal alleen nog maar beter worden. Al kilometers lang heb ik zicht op de zendmast op de Kitzbüheler Horn en het is de bedoeling dat ik daar nog naar toe wandel. Ik ben niet de enige wandelaar die dat doel voor ogen heeft maar ik ben wel de snelste. Het meanderende wandelpad stijgt gestaag naar de top van de Horn. Iets onder het hoogste punt loopt de route door de Alpenblumengarten waar ik de eerste beetjes sneeuw aan tref. Op ca. 1.900 meter hoogte laat ik een gipfelkreuz links liggen – ik kom hier dadelijk weer terug – en vervolg mijn weg naar boven. Op het terras van het Horngipfelhaus zijn de tafels bedekt met een dunne laag sneeuw, de meeste gasten zitten dan ook binnen. De rood/wit gekleurde zendmast staat op de 1.996 meter hoge top van de Kitzbüheler Horn, het hoogste punt van vandaag en tevens van de gehele KAT Walk week. 360° adembenemende vergezichten met wederom der Wilder Kaiser in het noorden. Via een lastig weggetje – nur für geübte – keer ik terug naar het eerder genoemde gipfelkreuz.
De spectaculaire route langs de noord/west-kant van de Horn
Nu staat de enige passage op het programma die niet met een kabelbaan kan worden overbrugd en zodoende gelopen dient te worden. De beoogde route langs de noord/west-zijde van de Kitzbüheler Horn oogt spectaculair en uitdagend. Het smalle pad langs de rotswand dat hier en daar is gezekerd met staalkabels vergt een bepaalde mate van ‘schwindelfrei und trittsicherheit‘, dus niet geschikt voor Jan en alleman. Er is echter geen alternatief, dit is de enige route naar de Harschbichlalm. De veeleisende bergweg vraagt om een grote mate van oplettendheid, met name bij tegemoetkomend verkeer. Passeren is niet eenvoudig en enige empathie van beide zijden is vereist. De belofte uit de reisgids wordt geheel waar gemaakt; het is inderdaad een spectaculaire wandelweg, zowel de route an sich als het geweldige uitzicht. Aangekomen op de alpenweide rust ik even bij een als Tiroler hoedje vormgegeven zitbank alvorens verder af te dalen.
Uitrusten op ’n Tiroler hoedje…
Vanaf de Harschbichlalm kan ik met de kabelbaan naar beneden. Kan wel maar hoeft niet, dus wandel ik bergafwaarts naar de Stanglalm. Naast de wandelroute ligt nog ander, breder pad. Dit is het parcours van de mountaincart, een 5 km. lange afdaling naar St. Johann met driewielige skelters. Bij het Tiroler Wirtshaus Alpengasthaus Stanglalm geniet ik van het uitzicht en de uitstekende keuken van Stanglalm Sepp en zijn vrouw. Verder naar beneden, eerst een stuk over een Forstweg en dan weer over een smal pad over de Alm naar de Müllneralm. Vervolgens naar de Basgeigeralm, Gasthof Hirschberg en de Hochfeldalm. Nadat ik een mountaincart voorrang heb verleend loop ik door het bos naar het Hilscherpark bij het dalstation van de Harschbichlbahn.
Een adembenemend doorkijkje vanaf de bergsteig
Einde van de etappe; rest mij nog een paar honderd meter naar mijn logies voor vanavond, Hotel zur Schönen Aussicht. Uitkijkend over St. Johann denk ik bij mijzelf – vrij naar drievoudig Limburgs buutekampioen Hub Stassen – 2017, Sankt Johann in Tirol en mijmer nog even voor mij uit…..