Van/naar: Halleranger Alm – Innsbruck
Afstand: 10,6 km.
Hoogtemeters: ↑ 310 meter, ↓ 1.300 meter
Hoogste punt: Lafatscher Joch (2.081 meter)
Laatste wandeldag, over het Lafatscherjoch naar de Hafelekar-kabelbaan in het Inntal. Volgens het routeboek een heel lange wandeling waarbij vroeg starten gewenst is. Zodoende ben ik dan ook de eerste gast aan het ontbijt – spek en ei – en heb ik ruim de tijd om de beoogde route met de Wirtin te bespreken. Volgens haar is het goed te doen maar adviseert om de beslissing pas te nemen op het keuzemoment.
Het uitzicht vanaf het Lafatscherjoch
Om 20 over 8 vertrek ik richting Hallerangerhaus. Hier begint vrijwel direct het pad omhoog naar het Lafatscherjoch. Ik ben niet de enige wandelaar op het slingerende grindpad, het is dan ook de enige route van het Lafatschtal naar het Joch. Ik ervaar de ruim 300 hoogtemeters niet als extreem lastig, na ca. 1,5 uur ben ik op het voorlopig hoogste punt van de dag. Ik geniet van uitzicht en neem de tijd voor een korte pauze. In de verte zie ik reeds de lastige klim naar het Stempeljoch (2.215 meter). Ik heb mij voorgenomen om de uitdaging aan te gaan en zodoende de route over de ‘Wilde Bande Steig’ te volgen. Daartoe volg ik eerst het dalend pad richting Issanger tot aan het keuzepunt. Rechtsaf gaat het smalle steigende pad naar het Stempeljoch. Het weggetje is goed begaanbaar maar wordt wel steeds smaller. Bij een kleine kloof die alleen te overwinnen is door middel van stalen pinnen in de rotswand begin ik te twijfelen. Ik voel mij niet geheel zeker en werp nog een goede blik op de situatie. Ondertussen word ik gepasseerd door 2 wandelaars met duidelijk meer ervaring. Zij hebben in het geheel geen moeite met de natuurlijke barrière en zijn snel uit het zicht verdwenen.
De Wilde Bande Steig met linksboven de passage naar het Stempeljoch
Ik neem de tips van EuroHike en de Hüttenwirtin – ben je niet helemaal zeker, doe het dan niet – ter harte en besluit terug te keren naar het keuzemoment. Vanaf nu kies ik voor de optie door het Halltal. Tijdens de afdaling over het grindpad blijf ik zicht houden op de doorgang naar het Stempeljoch. Beneden aangekomen ga ik linksaf door de Issanger, een eenvoudige glooiende weg over weiden en door het bos. De rust overheerst hier, ik kom welgeteld één andere wandelaar tegen. Na 3 kwartier verlaat ik het bospad en kom via een houten brug op de asfaltweg. Deze blijf ik geruime tijd bergafwaarts volgen tot aan de ‘Kraftswerkanlage’. Hier ga ik verder over het rechtsgelegen wandelpad lang de Weißenbach. Even voorbij het eindpunt van de Rodelbaan arriveer ik bij Gasthof Walderbrücke, het eindpunt van deze etappe. Helaas heeft men vandaag ‘Ruhetag’, een consumptie zit er dus niet in.
‘De eenzame fietser’ op het klimmetje van 32% in het Halltal
Op naar de bushalte, lijn 502 zal mij voor € 3,60 naar het Hauptbahnhof in Innsbruck brengen. Onderweg zie ik diverse borden die aangeven dat deze weg onderdeel is van het parcours van het Wereldkampioenschap Wielrennen dat de komende week plaats zal vinden in Tirol. Vanaf het station ben ik binnen een paar minuten bij Hotel Zach. Op mijn kamer kom ik er achter dat mijn wandelstokken missen, waarschijnlijk vergeten bij de bushalte in Absam. Jammer, maar helaas. Daar het hotel geen eigen restaurant heeft ben ik genoodzaakt buitenshuis te gaan dineren. Nu is dat in een stad als Innsbruck geen probleem, ik laat mij de ‘Bauern Gröstl’ bij de Stiftskeller goed smaken.