Kennedymars

05:00 uur, 3000 mensen in een sporthal, een zaate hermenie speelt ons wakker. Gouverneur Frissen geeft het startschot, de deuren gaan open en de tocht is gestart. In het donker van de zaterdagochtend loopt een lang lint van moedige wandelaars door de binnenstad van Sittard onderweg naar………….jawel, weer Sittard. Na een klein uurtje zien we vanuit Tüddern aan onze linkerhand (al weer) Sittard liggen. Het vervelende stuk door Duitsland naar Koningsbosch ligt voor ons; 2 uur door open veld inclusief de eerste bui. Het ritme is goed en het tempo ligt op schema, het voorspelde barre weer blijft uit! In Monfort komen we onze volgers tegen, bijna 38 km zit er op. Het blijft goed gaan ondanks de versleten knie van Theo (lang leve de pijnstillers). In België krijg ik mijn jaarlijkse dip. Vanaf Kessenich moet ik Theo laten gaan, blijf echter doorlopen in een iets lager tempo totdat ik me (na een opbeurend telefoontje) weer geheel herpak. In Maaseik wordt het loop- en volgduo weer herenigd en keren we terug naar het vaderland. We zitten gelijk weer in een straf tempo en stampen door naar Sittard. De familie verschijnt ondertussen ook langs de route en zorgt voor een goede stimulans. De feestelijke doorkomst in Nieuwstadt, nog 5,5 km. 18:16 uur, aankomst in Sittard in een recordtijd; een gemiddelde van 6 km per uur had ik niet verwacht. Met dank aan iedereen die ons gesteund heeft en in het bijzonder Paul en Ivo, onze trouwe (achter)volgers.