KMS

Sinds jaren kon ik weer eens uitslapen op Paaszaterdag, om half 9 stond ik pas naast mijn bed. Nu lijkt dat voor velen onder ons alsnog een te vroeg tijdstip in het weekend maar voor mij is het uitzonderlijk.

De afgelopen jaren werd ik op stille zaterdag steeds om 4 uur gewekt en stond ik enigszins fris om 5 uur stipt aan de start van de Kennedymars in de Sittardse sporthal. Vorig jaar voltooide ik de 80 km. voor de 10de keer en heb ik besloten om in 2014 niet deel te nemen aan het jaarlijkse evenement. Ondanks dat ik dit jaar dus niet aan de start ben verschenen kon ik het niet laten om toch mijn gezicht te laten zien langs het parcours.

Swentiboldmars – Binnenkomst Illikhoven

Aangezien een aantal familieleden – broer Theo, neef Remco en nichtje Maaike – wel de uitdaging zijn aangegaan, is er voldoende reden om hun van enig support te voorzien. Nadat de jongste deelneemster vertrokken is voor de mini-mars van 10 km. zetten we koers naar de boorden van de Maas om de deelnemers aan de Swsentiboldmars aan te moedigen. Wij posteren ons op het enige geopende terras – In de Keet – in Illikhoven. Onder een stralend zonnetje kunnen wij hier ontspannen wachten op de doorkomst van onze verwanten. Lang hoeven we niet te wachten want onze lopers hebben het tempo er goed in zitten. Iedereen is nog in goede doen en dientengevolge is er nog geen behoefte aan een rustpauze en zodoende vervolgt men de route met rasse schreden.

De Kennedymars heeft ook een wedstrijd snelwandelen

De volgwagen heeft een druk programma want moeten met gezwinde spoed terug naar Sittard voor de finish van de mini-mars. De jongedames op wiens komst wij moeten wachten nemen het niet zo nauw met de snelheid waardoor ons tijdschema enigszins in het gedrang komt. Terwijl wij bij de spoorbrug staan te wachten krijgen we bericht dat Remco en Lars reeds in Dieteren zijn gearriveerd, daar hoeven we dus niet meer heen. Echter, er komt een kink in de kabel. Onderweg naar Nieuwstadt bereikt ons de melding dat Remco nog in Dieteren is omdat zijn medeloper zich bij de EHBO heeft moeten melden. Als wij uiteindelijk bij De Koppel arriveren kan het tweetal alweer bijkans hun tocht vervolgen en gaan wij dan toch naar Nieuwstadt.

Het ontvangstcomité staat klaar met de medailles

Op de Markt in Nieuwstadt is het – zoals ieder jaar – een drukte van jewelste en wij besluiten om in de luwte op de wandelaars te wachten. De mobiele telefoons worden actief gebruikt en zodoende weten we al snel dat Theo al bijna in Hoogveld is, dat Lars heeft opgegeven en dat Remco solerend de klus probeert af te maken. Omstreeks kwart over vijf groet hij ons kort met een verbeten blik en laat ons in hoog tempo in verwondering achter. Bij het verlaten van Nieuwstadt passeren we hem nog eenmaal en verbazen ons wederom over zijn hoge tempo.

Wachten bij de finish in Sittard

Zijn hoge wandelritme wordt om 10 over 6 bevestigd bij de finish, nog geen uur duurde de laatste 6 kilometer, CHAPEAU!!

Iedereen en natuurlijk Theo, Remco en Maaike in het bijzonder gefeliciteerd met het voltooien van de mars, onafhankelijk of het nu 10, 40 of 80 km. waren. Tenslotte – het was eigenlijk wel te verwachten – kriebelde het bij mij toch wel, misschien volgend jaar toch weer…….