De laatste 4 etappes van het Maaspad staan voor de deur. Vorige week heb ik de overnachtingen gereserveerd en de komende 3 dagen ben ik onderweg naar Rockanje. Eerst maar eens naar Moerdijk voor de start van etappe nummer 17.
Natuurgebied Appelzak bij Moerdijk
Mijn planning was blijkbaar toch niet voldoende accuraat want ik had te veel vertrouwen in de buurtbus van station Lage Zwaluwe naar Moerdijk, deze rijdt dus niet op Bevrijdingsdag. Dan maar een additionele wandeling van een dik half uur naar Moerdijk, het is tenslotte toch mooi weer. Bij de haven van Moerdijk wandel ik het natuurgebied Appelzak binnen. Jammer genoeg duurt dit genot niet al te lang en al snel bereik ik het industriegebied. Ondertussen word ik door een tegemoetkomende wandelaar gewaarschuwd voor naderende neerslag. Voorlopig lijkt het loos alarm maar even later gaat het harder waaien en wordt de lucht alsmaar donkerder. Vlak bij de Zuidelijke Randweg gaan de hemelsluizen wagenwijd open en is er een stevige noodzaak om met gezwinde spoed de regenkleding aan te trekken. Terwijl het dondert en bliksemt besluit ik kort te schuilen onder een viaduct alvorens mijn weg te vervolgen.
Oude Stadhuis van Klundert
Het fietspad langs de Zuidelijke Randweg is lang en saai; de windmolen in de verte lijkt niet dichterbij te komen. Als ik de randweg bij de windmolen eindelijk mag verlaten stopt het met regenen en heb ik alleen nog maar te maken met stevige wind. Weldra loop ik Klundert binnen. Een deel van de route loopt over de vestingwal en uiteindelijk verlaat ik Klundert weer bij de sportvelden. Bij Noordschans gaat het weer omhoog naar de dijk en deze vervolg ik tot de jachthaven van Noordschans. De route wordt vanaf dit punt heel eenvoudig, verdwalen is vrijwel onmogelijk. De 6 kilometer lange dijk langs het Hollandsch Diep gaat in een vrijwel rechte lijn naar Willemstad en voert mij langs het gehucht Tonnekreek. Het wordt een helse tocht over de dijk, de stormachtige westenwind vergt veel van mijn krachten en motivatie. Soms lijk ik welhaast stil te staan en heb ik moeite om in balans te blijven, ik waai net niet van de dijk af.
De laatste loodjes naar de d’Orangemolen in Willemstad
Met veel doorzettingsvermogen en de wetenschap dat er een hotelkamer op mij wacht weet ik het pittoreske centrum van Willemstad te bereiken. Via de d’Orangemolen loop ik de haven binnen waar de – overwegend overdekte – terrassen goed gevuld zijn. Recht voor mij ligt Hotel ‘Het Wapen van Willemstad’ waar ik zal overnachten. Morgen verder met etappe 18 en een gedeelte van 19……