Een en al bedrijvigheid op dit vroege uur, het Vrijthof in Maastricht wordt geprepareerd voor 3 weekends André Rieu. Ik gun de werklui een goedkeurende blik om vervolgens op pad te gaan voor de tweede etappe van het Maaspad.
Binnenhaven ’t Bassin in Maastricht
De etappe van Maastricht naar Berg aan de Maas is – samen met de 11de etappe – de langste van het hele Maaspad en meet 25 kilometer. De route gaat grotendeels over Belgisch grondgebied maar eerst moet ik Maastricht achter mij laten. Vanaf het eerder genoemde Vrijthof wandel ik over de markt om via de Maasboulevard bij ’t Bassin aan te komen. Bij deze historische binnenhaven verlaat ik Maastricht via de oneindig lijkende Bosscherweg. Bij Smeermaas vervolg ik mijn weg door het natuurgebied Hochter Bampd met de Zuid-Willemsvaart aan bakboord en de Maas aan stuurboord. De kilometerslange bosstrook zorgt voor enige verkoeling, later op de dag zal ik hier tevergeefs nog terug naar verlangen.
Pleziervaart op de Zuid-Willemsvaart bij Oud Rekem
Nabij Neerharen switch ik naar de andere oever van de Zuid-Willemsvaart en neem ik voorlopig even afscheid van Moeder Maas. Terwijl de plezierboten mij met gepaste snelheid voorbij varen bereik ik ‘het mooiste dorp van Vlaanderen’ Oud Rekem. De gezellige terrasjes zien er zeer uitnodigend uit maar ik weet de drang te weerstaan en vervolg mijn weg. In de verte zie ik de windmolen ‘de Stormvogel’ reeds boven Boorsem uitsteken. De route wordt er niet interessanter op want voorbij de molen gaat het verder door een industriegebied naar Maasmechelen. Als ik onder de autosnelweg E314 ben doorgelopen verbaast mij de routebeschrijving. Deze leidt mij naar links terwijl de Maas toch echt aan de rechterzijde stroomt. Gelukkig draait de route bij het gemeentehuis naar het Noord-Oosten en derhalve weer richting Nederland.
Veerboot ‘De Overzet’ bij Berg aan de Maas
Via een voetgangers- cq fietsersbrug over zowel de randweg als de Zuid-Willemsvaart bereik ik Vucht vanwaar ik over de dijk naar Mazenhoven wandel. Bij de kapel ‘Onze Lieve Vrouw van Overwinning’ blijf ik het fietspad langs de Maas volgen. Het einde van de etappe is nabij maar de laatste loodjes wegen het zwaarst. De hoge temperatuur eist zijn tol en dientengevolge moet ik een paar extra rust- en drinkpauzes inlassen. De laatste rustpauze is bij de veerpont naar Berg aan de Maas en hier vertoef ik onder een parasol om weer enigszins mijn krachten te hervinden.
Morgen wordt het nog warmer, ik stel de volgende wandeling even uit…..
Pingback: petercremers.nl | Maaspad – etappe 3