Reeds enige tijd volg ik de brede stroom der Maas richting Noordzee. Etappe na etappe kom ik dichter bij de monding maar ondertussen heb ik pas 3 van de in totaal 20 etappes voltooid. Om de voortgang enigszins te bevorderen staat vandaag de vierde etappe op het programma, van Ohé en Laak naar Roermond over een afstand van 22 kilometer.
Vanaf de bushalte in de Dorpsstraat wordt het dorp alweer snel verlaten om via de Molenplas aan te komen bij De Hompesche Molen. Het bouwwerk dateert uit 1722 en is met zijn 37 meter de hoogste molen van Limburg. De routemaker heeft bij deze etappe veel gebruik gemaakt van reeds bestaande markeringen van lokale routes. Op zich geen slecht idee maar van mij had de routebeschrijving iets gedetailleerder mogen zijn. In Stevensweert mis ik hierdoor een afslag waardoor mijn route met een kilometer verlengd wordt. Waarschijnlijk is deze misser volledig aan mijn interpretatie van de beschrijving te wijden want een andere wandelaar van dezelfde etappe lijkt geen problemen te ondervinden. Ik passeer hem namelijk 2 maal, eerst vóór en vervolgens ná het historisch vestingstadje.
Het 300 meter lange stukje ‘wandelroute 81’ door de uiterwaarden van de Oude Maas blijkt een echte uitdaging te zijn. De begroeiing is dermate hoog dat het wandelpad geheel overwoekerd is. Dit weerhoudt mij er echter niet van stug door te zetten en de metershoge brandnetels zonder een kik te trotseren. Vervolgens bereik ik na een korte klim de dijk langs het Julianakanaal. Over het jaagpad wandel ik naar het sluizencomplex van Maasbracht. Op de sluis – met blik naar beide zijden – krijg je een mooi beeld van het immense verval van 11,85 meter (grootste van Nederland) tussen Maas en Kanaal. In de haven van Maasbracht liggen schepen van divers allooi, zowel beroeps- als recreatievaart ligt hier voor anker. Ik verlaat het centrum via een bekende route – de Kennedymars Sittard komt hier jaarlijks langs – en wandel Brachterbeek binnen.
Snel wordt de bebouwde kom verlaten, boven de bomen zijn de schoorstenen van de Clauscentrale zichtbaar. Het pad kronkelt langs de hekken van de elektriciteitscentrale en komt uiteindelijk uit bij het uit 1760 daterende ‘Huys Heysterum’. Het Weerdervoetpad voert mij door de boomgaarden naar zwembad-speeltuin Weerderhof aan de rand van Linne. Na een korte wandeling door Linne stuit ik weer op de Maas en word ik verblijd met een fantastisch uitzicht. Even later mag ik weer door de uiterwaarden wandelen en deze keer is het pad goed begaanbaar. Hier kom ik ook de eerste waterscouts van de dag tegen, een direct gevolg van het Nationaal Water Kamp (Nawaka) dat deze week plaats vindt in Roermond. Na de jachthaven van Herten krijg ik de Roermondse binnenstad al in beeld.
Even later zoek ik een schaduwrijk plekje op het marktplein en geniet van een heerlijk verkoelend glas Erdinger Weizen, wat een genot……
Beste Peter, via de zoekmachine en de afbeeldingen die horen bij het Maaspad, kwam ik op jouw website terecht. Zelf loop ik ook het Maaspad, niet zo heel frequent want de reistijden zijn voor mij heel lang en er wordt regelmatig aan het spoor gewerkt. Binnenkort hoop ik etappe 4 te kunnen gaan lopen. Leuk om te lezen hoe het een andere wandelaar vergaat tijdens de wandelingen. Handig ook, zo weet ik dat ik hoge brandnetels moet gaan overwinnen 🙂 Ik wens je veel wandel- en fotografieplezier tijdens de volgende etappes !
Met sportieve groet, Annemarieke