9 uur ‘s-morgens in de Roermondse binnenstad, langzaam komt de bisschopsstad tot leven. Het is nog relatief rustig maar hier en daar is al enige bedrijvigheid merkbaar. Het belooft een mooie dag te worden en dat is een goede reden om een vervolg te geven aan het Maaspad.
Vandaag zal ik trachten om etappe 5 te volbrengen. Slechts 19 kilometer bedraagt de afstand tussen startpunt Roermond en eindpunt Reuver maar dit zegt niets over de moeilijkheidsgraad van de wandeling. Ik pleeg altijd van tevoren de geplande route te verkennen met behulp van Google Maps. Op die manier weet ik op voorhand enigszins de aard van het te belopen terrein en de aanwezigheid van eventuele obstakels. De door mij zodoende verworven informatie kan soms zeer nuttig maar uiteraard pakt het ook wel eens anders uit. Vandaag had ik te maken met een ‘gelukkige’ keuze waarover later meer.
Tijdens de eerste kilometers is de Maas in geen wegen te bekennen, ‘Spoorpad’ was wellicht een beter passende benaming geweest. De route loopt namelijk 2 maal parallel aan het spoor en liefst 4 keer passeer ik een overweg. Hoewel ik in het geheel niets tegen treinen heb ben ik toch verheugd dat de routebeschrijving het spoortracé links (en rechts) laat liggen. Bij Asselt krijg ik de brede stroom der Maas dan toch te zien. Onderlangs de kade wandel ik langs de Asseltse Plassen via het buurtschap Einde richting Wieler. In het stroomgebied van de Swalm blijkt mijn schoenenkeuze per ongeluk de juiste te zijn. Tengevolge van de hevige regenval van de afgelopen dagen heeft het doorgaans kleine riviertje de Swalm te kampen met zeer hoge waterstanden. De doorgaande weg staat compleet blank en enkele automobilisten besluiten reeds rechtsomkeert te maken. Voor mij is dit geen optie en plots ben ik blij dat ik vandaag NIET voor lage wandelschoenen heb gekozen.
Bij Rijkel passeer ik natuurgebied ‘de Rijkelse Bemden’ en krijg ik mijn volgende richtpunt – de Beeselse molen ‘Grauwe Beer’ – al in het vizier. De oorspronkelijk Zaanse molen wordt enkele meters verplaatst om zodoende overstroming te vermijden. Na Beesel nader ik de Maas steeds dichter en niet veel later zie ik aan de overzijde het maasdorp Kessel liggen. Bij de veerpont aangekomen geniet ik even van het uitzicht maar vraag de schipper niet om te mogen over varen, dat wordt iets voor etappe 6. Ik blijf de Maas nog geruime tijd om vervolgens de waterkant te verlaten ter hoogte van Reuver. Een laatste lus langs het Fort Brigittenschans brengt mij uiteindelijk bij het treinstation van ‘Oppe Ruiver’.
En weer is een gedeelte van het Maaspad voltooid. De volgende etappe brengt mij naar Venlo.
Wanneer?
Geen idee!!
Pingback: petercremers.nl | Maas- en Swalmdal