Na een kleine vertraging – met dank aan de Nederlandse Spoorwegen – sta ik vandaag voor de tweede keer deze week op het station in Venlo in verband met het Maaspad. Etappe 7 naar Arcen staat vandaag op het programma.
Vanaf het stadhuis loop ik via de Alde Mert naar de Maaskade om vervolgens het natuurpark ‘Oce Weerd’ in te wandelen. De eerste bedevaartgangers zijn al gearriveerd bij de Kapel van Onze Lieve Vrouwe van Genooy, ik vervolg mijn weg door het bedrijventerrein Noorderpoort. Als ik de A67 oversteek om het natuurgebied ‘Zwart Water’ te betreden kan ik de tekst van het bekende carnavalsliedje ‘As de Sterre dao baove Straole’ met groot gemak visualiseren.
Dan wil ik wandele nao Schandele mit mien maedje
Zitte kösmoele beej de Venkoele naeve ein paedje
Het winnend Venloos vastelaovesleedje uit 1977 van de hand van Frans Boermans en Thuur Luxembourg beschrijft de gangen van een liefdespaartje in dit tussen Venlo en Velden gelegen natuurgebied. In hun voetsporen wandel ook ik naar Schandelo en pauzeer kort bij de Venkoelen.
De Maas heb ik niet meer gezien sinds Venlo maar nabij Lomm maak ik hernieuwd kennis met de brede stroom. De Maas wordt hier verbreed en vanaf de winterdijk heb ik een prachtig uitzicht over de werkzaamheden. Richting Lottum komen mij uitzonderlijk veel auto’s met Duitse kentekenplaten tegemoet en ik vraag mij af wat hier de reden van is. Even later is alles duidelijk, vanaf vandaag vindt in Lottum het twee-jaarlijkse Rozenfestival plaats. Ondanks dat de festiviteiten pas om 17.00 uur een aanvang nemen hebben toch al vele liefhebbers de oversteek naar het rozendorp ondernomen. Ik laat de rozen voor wat ze zijn en ik wandel – met een knipoog naar de voormalige dialectband – ‘Waal oet Lottum’.
Halverwege de route langs de Maas naar Broekhuizen doet zich onverwachts de mogelijkheid voor om de route aanzienlijk in te korten. Via het ‘rozenhofpaadje’ en het elektrische fiets/voetveer zou ik namelijk binnen afzienbare tijd het beoogde eindpunt van de etappe kunnen bereiken, een verstandige optie als de benen niet meer willen. Echter, deze oversteek is niet voorzien in de routebeschrijving – het fiets/voetveer is waarschijnlijk enkel tijdens het zomerseizoen geopend – en dientengevolge vervolg ik mijn weg naar Broekhuizen. Onderweg verlaat ik de verharde weg voor een mooie en enigszins avontuurlijke wandeling door natuurgebied ‘Broekhuizen’ om uiteindelijk bij de reguliere veerdienst naar Arcen te arriveren. Aan de overzijde is het witte imposante gebouw van de Arcense Bierbrouwerij Hertog Jan reeds zichtbaar. Het ligt voor de hand om bij de brouwers een korte pauze in te lasten maar aangezien er stevige regenbuien op komst zijn laat ik dit aan mij voorbij gaan.
Na een ruim kwartier bereik ik het Raadhuisplein in Arcen, het eindpunt van de zevende etappe van het Maaspad. Als ik in de bus naar Venlo zit komt de voorspelde regen met bakken uit de lucht, ik heb weer eens geluk gehad….
Pingback: petercremers.nl | Maaspad – etappe 8