Bron: Wandelgids Zuid-Limburg nr. 857
Afstand: 13,7 km.
Start en Finish: Broodjeszaak Im Cardinal
Bijna 2 weken geleden liep ik mijn laatste wandeltocht – en wel in Wijnandsrade – en dus werd het hoogste tijd om de wandelschoenen weer aan te trekken. Uit mijn voorselectie verdiende een wandeling vanuit Mechelen de voorkeur en wel om volgende reden. De lengte van de route was enkel 13,7 km. wat het mogelijk maakte om tijdig terug thuis te zijn voor de live-uitzending van zowel de Super Prestige veldrijden als de GP F1 van Abu Dhabi. Goed argument zou ik zo zeggen. Echter, achteraf kwam ik tot de ontdekking dat ik mij duchtig vergist had. De route telde namelijk 20 kilometers met een inkortmogelijkheid tot de genoemde 13,7 km. Normaal loop ik altijd de langst beschikbare afstand maar vandaag dus niet. Toevallig kwam dat goed uit.
Uitgezonderd de eerste kilometers om Mechelen te verlaten is de route grotendeels onverhard. Veel stegelkes, veel bospaadjes en een ruime hoeveelheid weide. Ik ben niet de enige gebruiker van het routenetwerk; mijn pad wordt geregeld gekruist door andere wandelaars, MTB’ers en zelfs een enkele ruiters. Misschien zijn zij het schuld maar waarschijnlijk zijn de weersomstandigheden van de afgelopen dagen ook debet aan de toestand van de paden. Het is namelijk zeer drassig en zodoende glibberen en glijden geblazen. Adequaat schoeisel is dan ook een pré zonet hard noodzakelijk. Soms sta ik tot mijn enkels in de modder en moet ik moeite doen om mijn evenwicht te bewaren.
Van Elzet gaat het bergop door achtereenvolgens het Elzetter- en Vijlenerbos. Het is een stevige klim en ik constateer dat ik te warm gekleed ben, een inschattingsfout mijnerzijds. Aan de bosrand wordt ik geconfronteerd met mijn andere misvatting van de dag. Op het keuzemoment wat betreft de te lopen afstand verwar ik de afkorting met de langste afstand. Een kwestie van slechte voorbereiding, in het vervolg dus beter opletten. Met uitzicht op Golfclub Mergelhof in het Belgische Gemmenich daal ik ruim 2 km. af naar het buurtschap Cottessen. Al dalende kom ik tot het besef dat ik deze weg reeds eerder heb bewandeld maar dan bergop. Dalen is toch minder vermoeiend.
Langs de meanderende Geul passeer ik onderweg naar Camerig de Heimansgroeve. Het gesteente is hier zodanig hard dat het KNMI onder de groeve een seismologisch meetstation heeft opgesteld ten behoeve van de registratie van aardbevingen. In Camerig loop ik over camping Rozenhof, net als 3 weken geleden, al was het toen andersom. Het blijft ‘slippers’ als ik via Bommerig richting kerktoren van Mechelen loop. De pittige wandeltocht is ten einde en dat is maar goed uit. Ruim 20 minuten en ik ben weer thuis, mooi op tijd voor de start van mijn favoriete sportwedstrijden…..