Westenwind, vol op de kop en dat 11 kilometer lang. Dat zijn de ongewenste ingrediënten voor een stevige fietstocht van De Cocksdorp naar De Koog. De huurfiets moet terug en dan zullen de weersomstandigheden getrotseerd moeten worden.
Om tien uur lever ik de fiets in bij het verhuurbedrijf en kan ik beginnen met de wandeling. De drukte van gisteren heeft plaats gemaakt voor een uitgestorven dorpscentrum, met enkel enige activiteit bij de plaatselijke Jumbo. Na een kleine aanloop bereik ik het Nationale Park De Muy. Het pad meandert door de prachtige natuur onder constante begeleiding van een duinmeer. Na het zoveelste klaphekje betreed ik “De Slufter” en ik kom nu wel heel dicht bij de zee. De routebeschrijving offreert mij 3 alternatieven; ik besluit te kiezen voor de meest authentieke variant.
De vuurtoren van Eierland is al geruime tijd te zien, ik ben er echter nog lang niet. Na een saai stuk fietspad volgt dan toch een schelpenpad naar links dat uiteindelijk eindigt op het goudgele strand van Texel. Gelukkig heb ik de wind in de rug en dat verzacht de moeilijke ondergrond enigszins. Langs de branding nader ik de vuurtoren gestaag en daar aangekomen kan ik de uitdaging niet weerstaan om deze met een bezoekje te vereren. Vuurtorenwachter is niets voor mij, veel te veel smalle traptreden.
Na een laatste rustpauze met een Skuumkoppe ben ik klaar voor het laatste stuk. Ondertussen is het gaan regenen en in combinatie met de snijdende wind wordt het er niet leuker op. Gelukkig heb ik al gauw De Cocksdorp in het vizier en weet ik dat de queeste bijna voorbij is.
Dit was Texel, morgen met de boot naar Vlieland…..