Er was eens……….
Een klasje met jongens en meisjes die vergezeld van lerares en begeleiders een paar dagen verbleef in een jeugdherberg te Nijverdal. Zoals het jonge kinderen betaamt, was het rumoerig aan tafel. Maar iedereen at zijn/haar bordje netjes leeg. Na het avondmaal spoedde de jeugd zich naar buiten want we zijn nog lang niet moe. De begeleiders trokken zich terug in de bar en zochten ontspanning met een kopje koffie en een goed tijdschrift. Het geluid van spelende kinderen in de buitenlucht was duidelijk hoorbaar maar niet storend.
Een koerier betrad de ruimte. Hij vroeg naar een dame die de lerares bleek te zijn. Een onbekend pakketje werd bezorgd. Bij nadere inspectie bleek het een Barbie-tas te zijn die toebehoorde aan een van de jonge leerlingen. Bij confrontatie was zij verrast, blij en naar bleek zeer gesteld op haar knuffel. Eigenlijk had zij de tas nog niet gemist. Maar haar lieve moeder had de tas gespot in het ouderlijk huis en achtte het wenselijk dit kleinood per koerier te laten bezorgen teneinde een emotioneel drama te voorkomen. Het meisje voelde zich de prinses te rijk.
…………….en ze leefde nog lang en gelukkig!
Het lijkt waarempel wel een sprookje, maar het is echt gebeurd. Ik kan het weten, ik stond er bij en ik keek er naar.