Bron: Wandelgids Zuid-Limburg nr. 1373
Afstand: 15,7 km.
Start en Finish: Restaurant De Gresbuus, Reuver
Heel het land gaat sinds gisteren gebukt onder heftig winterweer, behalve Zuid-Limburg. In het uiterste zuiden van het land heeft het amper gesneeuwd en is de overlast hier minimaal. Omdat ik toch graag een echte winterwandeling wil maken ben ik noordwaarts gereisd. Tussen Roermond en Venlo ligt het bij de gemeente Beesel behorende dorp Reuver vanwaar ik vandaag een grensoverschrijdende tocht ga maken.
Beschermd monument ‘De Greswaren’
Ik start op de parkeerplaats van het multifunctioneel complex ‘De Greswaren’, een voormalige keramiekfabriek uit 1899 waarin een onderwijscentrum – het Grescollege – van Stichting Onderwijs Midden-Limburg (SOML) en restaurant ‘De Gresbuus’ zijn gevestigd. Geruime tijd – liefst 1,3 km. – volg ik de Keulseweg in westelijke richting. 100 meter voor de A73 ga ik via een bruggetje en een klaphekje het besneeuwde graspad langs de Schellekensbeek op parallel aan genoemde A73. Na nog een aantal klaphekjes beklim ik een talud om vervolgens de autosnelweg A73 over te steken. Het wandelen wordt ietwat onaangenamer aangezien ik pal tegen de snijdende wind in loop. Gelukkig sla ik snel linksaf naar een weg met Russisch klinkende naam Sebastopol – inderdaad, tevens een havenstad op de Krim aan de Zwarte Zee – en passeer weldra de Roversheideplas, de visvijver van HSV ‘de Forel’.
Café De Grens aan – jawel – de Nederlands-Duitse grens
Ik wandel verder door de velden tot de grens met buurland Duitsland. Vervolgens loop ik over de grenslijn tot aan Café-Restaurant De Grens. Hier steek ik de landgrens over en het Brachter Wald in. Het lijkt hier wel onbewoond gebied, ik ben namelijk nog niemand tegen gekomen en het ziet er naar uit dat dit ook niet gaat gebeuren. Op de meeste bospaden ligt verse sneeuw – geen recente voetsporen te zien – en dat bemoeilijkt het wandelen wel degelijk. Ik mis ook geregeld een zijpad – mijn GPS-systeem waarschuwt mij gelukkig tijdig – doordat ze gewoon slecht zichtbaar zijn. Het extreemste geval is een smal dalend pad dat aan het oog wordt onttrokken door oude boomstronken. De papieren route verklaart dit wel en zodoende vindt ik toch mijn weg hoewel de afdaling toch voor enige verwarring zorgt. Even later zorgt een ijsplaat nog voor flinke smak op mijn rug, gelukkig geen blijvende schade.
Het schietterrein van Schutterij Sint Barbara
Na meer dan een uur struinen door het mooie Duitse bos steek ik de Nederlandse grens weer over, nog een klein uur en ik ben klaar met de barre tocht. De bospaden worden weer veldwegen en brengen mij naar de Reuverse buurtschap Offenbeek. Onderweg passeer ik het schietterrein van Schutterij Sint Barbara Reuver. Net na het viaduct van de A73 ga ik rechts voor een laatste gedeelte over veldwegen om het laatste stuk verhard door de bebouwde kom van Reuver af te leggen. Benieuwd hoe het weerbeeld zich ontwikkeld, komend weekend heb ik weer ruimte voor een flinke wandeling……