Lang geleden, om niet te zeggen heel lang geleden was het dat ik nog eens had geschaakt. Maar gisteravond kwam het er toch weer eens van.
In een Geleense horeca-gelegenheid trof ik 2 gasten aan het schaakbord voor een onvervalst potje café-schaak. Op de middelbare school heb ik leren schaken en menige pauze werd gebruikt om de kwaliteit van mijn spel te verbeteren. De afgelopen 35 jaar is het nobele schaakspel er enigszins bij ingeschoten. De basiskennis is er nog wel maar een gezonde portie spelinzicht is ver te zoeken. Toch kon mij dat niet weerhouden toen ik werd gevraagd om het ook eens te proberen. Het zag er goed uit: niet te kort en niet te lang nadenken over een zet met een gezicht van “ik weet wat ik doe”. Echter, de ultralange winterstop eisde al snel zijn tol. Binnen no-time waren de meeste schaakstukken al vertrokken naar de kleedkamer en wat overbleef was een tactische chaos en een uitzichtloze situatie. Schaakmat was onvermijdelijk en zo geschiedde.
Tip: eerst maar wat oefenen…….
