Vandaag niet één maar twee wandelingen. We beginnen met de 8,7 km. lange wandeling nr. 642 vanuit Stevensweert om bij waypoint 6 verder te gaan met nr. 638 via Ohé en Laak. Hierdoor ontstaat een gecombineerde route die uiteindelijk bijna 12 km. zal bedragen. Uiteraard heb ik bovengenoemde routes weer gevonden op wandelgidszuidlimburg.com.
Grenspaal 124 met kanon aan de rand van Stevensweert
We starten onze route bij Brasserie De Hompesche Molen. De uit 1722 daterende stellingmolen is de hoogste molen van Limburg. De zon laat zich op dit vroege uur nog niet zien en ook de snijdende wind maken het wandelen het er niet comfortabeler op. Al snel bereiken we de bebouwde kom van het vestingstadje Stevensweert en bij de met een kanon beveiligde grenspaal slaan we rechtsaf naar het Jan van Steffeswertplein. Rond dit plein wemelt het van de rijksmonumenten; het is tevens een beschermd dorpsgezicht. We verlaten het historische centrum en wandelen langs het vakantiepark Porta Isola naar de Sint Rochus kapel aan de rand van het dorp. Halverwege het pad rondom visvijver ‘Meerse Kamp’ hebben we de mogelijkheid om een extra lus van ruim 2 kilometer langs de Oude Maas te lopen. Dit besluiten we te doen en zodoende staan we na een klein half uurtje weer bij de vijver om de originele route te vervolgen. We blijven de voormalige rivierarm zuidwaarts volgen wandelen vervolgens langs jachtwerf en botenstalling Goossens Yachtservice. Een klaphek brengt ons in natuurgebied ‘Biltplas’ en daarmee ons volgende keuzemoment.
Survival in natuurgebied ‘Biltplas’ – Stepstones!!
Onze route gaat hier rechtsaf naar de molen, onze tweede route – nr. 638 – komt hier vandaan en gaat dus linksaf. Wij kiezen voor de laatste optie, we willen tenslotte ook niet te weinig kilometers lopen. Na een houten brug wordt het traject behoorlijk avontuurlijker. We moeten het water oversteken terwijl een brug ontbreekt. Geen probleem, dan lopen we toch over het water! Stepstones en een touwleuning zijn daarbij praktische hulpmiddelen en weldra bereiken we de overzijde. Het struinpad richting Ohé en Laak is zeer drassig en daardoor erg vermoeiend. Op dit pad – onderdeel van de Molense Plasroute – komen we de eerste keer vandaag andere wandelaars tegen. Bij de brug over de Geleenbeek denken we verlost te zijn van slecht begaanbare paden, jammer dan! Het natuurgebied Molenplas lijkt nog drassiger te zijn maar er is geen terug. Met het eindpunt reeds in het vizier houden we vol en nemen de zuigende modder op de koop toe.
Versteende bomen met de Hompesche molen op de achtergrond
Voorbij een groepje versteende bomen verlaten we het natuurgebied om via een omtrekkende beweging bij de Hompesche Molen aan te komen. We zijn toe aan koffie met een broodje en gelukkig wordt dat hier geserveerd……..