Bron: Wandelgids Zuid-Limburg nr. 1120
Afstand: 17 km.
Start en Finish: Bistro Koos
De markt van Stramproy – in Midden-Limburg aan de grens met België – is vandaag het startpunt van een grensoverschrijdende wandeling. Het heeft vannacht gevroren en de temperaturen zijn nog steeds niet boven het vriespunt gekomen. Vanaf de Sint Willibrorduskerk wandel ik naar de plek waar vroeger een klooster stond en waar tegenwoordig het appartementencomplex Kloeësterhof staat. Vervolgens passeer ik de begraafplaats, hier is de laatste rustplaats van Mary Seraes-Beij, beter bekend als de ‘Zangeres zonder Naam’.
Na een kort stukje over de N292 loop ik door het buurtschap Houtbroek om even later weer bij voornoemde N-weg uit komen. Deze keer wordt deze over gestoken om via het buurtschap Breyvin naar onze zuiderburen te wandelen. Na het Mariakapelletje O.L.Vrouw van de Vrede gaat het dan eindelijk richting bos. Ik kom amper andere mensen tegen op dit pad door natuurgebied Grootbroek en volg geruime tijd een beek genaamd Lossing. Aan de andere kant van de beek is een gelijksoortig pad en daar zie ik een enkele keer wandelaars mij tegemoet komen. Op een gegeven moment moet ik naar de overkant. Ik verwacht een bruggetje maar de oversteek verbaast mij. Een stalen I-profiel van zo’n 20 cm. breed met stalen kabel als leuning doet hier dienst als brug.
Na een veilige oversteek vervolg ik mijn weg dus aan de andere kant van het water. Het volgende natuurgebied om te doorkruisen is Stamprooierbroek. Na een lange eenzame tocht door het moerasgebied arriveer ik bij Natuurhuis Mariahof. Dit bezoekerscentrum van Natuurpunt ligt in natuurgebied De Luysen, een 40 ha. groot vijvergebied. Het schijnt een waar paradijs voor een grote populatie vogels te zijn en dat wordt duidelijk na het passeren van een drietal vogeluitkijkhutten met de passende namen Roerdomp, Wielewaal en IJsvogel. Na de laatste hut draai ik rechts een zandpad op, terug naar Stramproy.
Ik steek de Abeek over en volg het bospad tussen de beek en het moerasgebied geruime tijd. Ik passeer een zeer karakteristieke boombrug die net overwonnen wordt door een groep wandelaars, ik loop echter rechtdoor en blijf de bosrand volgen. Ondertussen wordt ik ingehaald door MTB-dames die ik bij een brug over en voorbij een stuw in de Abeek weer tegen kom. Een kleine rustpauze, ietwat socializen en dan weer verder, nog ruim een half uur en de wandeling die zeer de moeite waard was is ten einde.