Wat kunnen die Finnen hard rijden – en ’n beetje geluk kan nooit kwaad. Ondanks dat Heikki niet de snelste was op de Hungaroring boekte hij toch zijn eerste GP-overwinning. Met dank aan de “betrouwbaarheid” van de scharlaken bolides uit Maranello. Vorig jaar was ik live getuige van de race in Hongarije; een leuke sfeervolle ervaring maar van de wedstrijd krijg je maar weinig mee. Ok, de coureurs komen iedere ronde een keertje langs en ze zwaaien niet eens. Maar gebeurt er echt iets zoals de ruzie tussen Hamilton en Alonso vorig jaar, dan ben je afhankelijk van het thuisfront dat je ‘s-avonds via sms op de hoogte houdt. Dit jaar zat ik dus thuis voor de televisie en ik zag dat mijn plaats van vorig jaar aan een andere autosportliefhebber verkocht was. Het was weer een typische Hongaarse race, de spanning zat in het begin en het einde. Daar tussen gebeurde niets. De hoofdrol was voor Felipe Massa(opslag): mooie start èn mooie plof, maar toen was het wandelen en een jongeman uit Suomussalmi kon juichen. Mooi podium trouwens, met naast de jonge Heikki Toyota coureur Timo Glock en die andere Fin die de laatste tijd net zo hard rijdt als hij praat – Go Kimi – hij finished in ieder geval wel. Ff over de foto; Vorig jaar zat bij ons op de tribune een Fins gezin, Pa, Ma en 2 kids. Allemaal autosportfans en die roze koptelefoon is niet alleen schattig maar ook zoo fijn voor de oortjes.