Bron: Wandelgids Zuid-Limburg nr. 959
Afstand: 15,4 km.
Start en Finish: Friends’n Bites Susteren
EuroParcs Resort Limburg – voorheen beter bekend als Camping Hommelheide – ligt er rustig bij op deze bewolkte zondagmorgen. Vanaf de parkeerplaats start ik met een grensoverschrijdende en vlakke wandeling.
Ik verlaat het park richting de bebouwde kom van Susteren, meer precies ‘De Hei’. Vanaf hier wandel ik door weidegebied langs de Middelsgraaf tot aan de N273 bij de spoorwegovergang. Verder gaat de route over de Pissummerweg, een zogenaamde fietsstraat waar autoverkeer wel is toegestaan maar dan in een ondergeschikten rol. De fietsers staan hier tenslotte centraal. Ik blijf het verharde pad volgen tot aan koffiehuis Het IJzerenbos. Wegens Covid-19 natuurlijk geen koffie vandaag. Ik steek bij NS-station Susteren het spoor over en wandel de nieuwbouwwijk in. Na een korte wandeling door een parkachtige omgeving steek ik de Roode Beek over om vervolgens langs de beek mijn weg in oostelijke richting te vervolgen.
Na een klein weiland duik ik het bos in, via een kronkelend enigszins begroeid bospad door natuurgebied ’t Hout wandel ik door tot de eerste asfaltweg. Af en toe is het pad door de gevallen herfstbladeren moeilijk zichtbaar maar toch nog net zichtbaar. Over de asfaltweg wandel ik naar de Vloedgraaf en volg deze onder het spoorviaduct door naar de doorgaande weg van Nieuwstadt naar Susteren. Over het fietspad ga ik weer richting Susteren om bij een infobord aan de overkant van de weg het bos weer in te lopen. Na 2 haakse bochten steek ik via een houten bruggetje de Rood Beek over en daarmee ook de Duits-Nederlandse landsgrens. In ben op een toeristische attractie beland, namelijk het Westelijkste punt van Duitsland oftewel de ‘Westzipfel’. Er bestaat ook een Ost-, Nord- en Südzipfel die verenigd zijn in de Zipfelbund.
Ik blijf even in Duitsland maar loop wel langzaam weer naar Hommelheide. Maar eerst nog even door het bij de gemeente Selfkant behorende Schalbruch en dan door het natuurgebied Hohbruch langs de Middelsgraaf de grens weer over. Recht voor mij uit zie ik het vakantiepark reeds liggen. Ik blijf de Middelsgraaf volgen over het naastgelegen graspad linea recta naar het einde van de wandeling.