Bron: Dutch Mountain Trail
Afstand: 23 km.
Start: Grensovergang Vaals
Finish: Centrum Gulpen
Exact één week na de eerste etappe ga ik verder met de Dutch Mountain Trail vanuit Vaals. Eerst even de grens over naar de Akense wijk Vaalserquartier. Niet voor lang want al snel ga ik rechts omhoog richting Vaalserberg.
Het drielandenpunt op de Vaalserberg
De verharde weg door de woonwijk wordt al snel een veldweg en gaat verder omhoog door het bos. Vlak voor het hoogste punt van Nederland (322 meter) wordt ik verrast door marsmuziek. Nabij het drielandenpunt geeft harmonie Sainte-Cécile uit het Belgische Gemmenich namelijk een openluchtconcert. Tot mijn verbazing hoort de Vaalserberg niet tot de 7 ‘summits’ van deze trail, aan de hoogte kan het niet liggen. Ik vervolg mijn weg langs de grens met België tot aan het voormalige grenskantoor op de Eschberg. Ik steek de Gemmenicherweg over en via een trapje en een draaihekje loop ik een wei in. Ik blijf het pad langs de bosrand en later door het bos volgen tot aan de Epenerbaan.Aan de andere zijde van de drukke weg loop ik het Vijlenberbos in tot ik weer bij een asfaltweg – de Rugweg – kom. Enkele honderden meters naar rechts ligt het alom bekende boscafé ’t Hijgend Hert, het is echter nog te vroeg voor een pauze. Mijn weg gaat verder door het bos naar het buurtschap Rott. Van hieruit naar Hilleshagen en vervolgens in dalende lijn naar Wahlwiller. Tegenover de Sint-Cunibertuskerk bevindt zich traditiegetrouw een café, in dit geval Gasterie A gen Kirk. Een mooie gelegenheid voor een broodnodige rustpauze. Echter, er is geen tafeltje meer vrij op het gezellige terras en zodoende wandel ik maar verder. Achteraf gezien een verkeerde keuze!
Het Wiengetske bij Wahlwiller
Na een wandeling langs de Selzerbeek ga ik scherp rechts door een klaphekje het Wiengetske – oftewel Route des Vins – in. Dit wandelpad voert mij langs en door 5 wijngaarden tussen Wahlwiller en Eys. Stiekem hoop ik op een wijnterras maar ik kom bedrogen uit. Nabij Eys volg ik korte tijd de spoorlijn van het miljoenenlijntje, passeer het station en ga vervolgens rechtsaf door de spoortunnel naar het gehucht Piepert. Hier begint de klim naar de top van het Eyserbos op 197 meter. Ik krijg langzamerhand last van het overslaan van een fatsoenlijke pauze (met een hapje en een drankje) en het valt dan ook zwaar om de top te bereiken. Uiteindelijk wordt de top bij de van de Amstel Gold Race bekende Eyserbosweg bereikt en kan de afdaling naar Gulpen beginnen.
De stoomtrein bij Station Eys
Via een brug steek ik het miljoenenlijntje weer over en daal af naar Cartils. Even verder steek ik de Wittemer Allee over en wandel langs de voetbalvelden van FC Gulpen naar het eindpunt van de tweede etappe. Het was een zware dag – mede door het warme weer – maar zeer de moeite waard. Op naar etappe 3…….