Vakantie

Eindelijk vakantie, het werd ook langzaam tijd. Vanmorgen ben ik vertrokken naar Zwitserland, met de trein. Jazeker, met de Deutsche Bahn, de Schweizerische BundesBahn en de Rhätische Bahn. Het kost niet meer dan een autorit en ik wordt onbezorgd in de 1ste klas naar de Alpen gebracht.

Vanaf Aachen Hauptbahnhof gaat het eerst nog met de Regionalbahn naar Keulen. In de domstad ben ik overgestapt op een sneller vervoersmiddel, de ICE oftewel de hogesnelheidstrein. Vandaag zal de trein tussen Keulen en Mannheim een hoogste snelheid van ruim 200 km per uur behalen. In Mannheim wordt ik gecompenseerd voor het vermijden van de traditionele files: de ICE 71 heeft een vertraging van een half uur. Dit heeft tot gevolg dat de 35 minuten overstaptijd in Basel verdwijnen als sneeuw voor de zon. Ik mis dus mijn aansluiting en moet een klein uur wachten op de volgende intercity van de SBB naar Chur.

In Chur wacht het laatste stukje tot Arosa. Buiten het station staat het treinstel van de Rhätische Bahn klaar die de laatste 26 km. zal overbruggen. Met een hoogteverschil van bijna 1.300 meter, 19 tunnels en 26 viaducten betekent dit een tocht van een heel uur. Ondertussen is het natuurlijk wel genieten van het fantastisch uitzicht op de besneeuwde bergtoppen.

Bij het ingaan van de laatste tunnel zie ik het hotel al liggen en even later kan ik mijn kamer reeds inspecteren. Na het eten een kleine verkenningstocht door het dorp gemaakt dus morgen kan ik niet verdwalen.

Ik typ dit verhaaltje op een computer in de lobby met een heel raar toetenbord (QWERTZ?). ik zoek me dus te pletter naar de juiste toetsen en ik kan nog even geen foto´s uploaden. Maar dat los ik morgen hopelijk op….

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *