Het laatste weekend van september laat zich van zijn beste kant zien. Ideaal weer om er op uit te gaan en te genieten van een zonovergoten nazomer. Wandelroute 44 van wandelgidszuidlimburg.com lijkt daar een goed vehikel voor te zijn, dus op naar Valkenburg.
Normaliter is het Valkenburgse station enkel halteplaats voor de stoptreinen op de Heuvellandlijn van vervoerder Veolia. Echter, af en toe – vooral in het toeristenseizoen – wordt het oude stationnetje ook aangedaan door de stoomtreinen van de Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij. Vandaag was het zo’n dag, de locomotief stond reeds op stoom te komen langs het perron wachtend op het sein ‘veilig’. Mijn weg was al vrij gegeven dus kon ik starten met de 13 kilometer lange wandeling. Eerst even parallel aan de spoorlijn om vervolgens de bebouwde kom te verlaten. Na de pittige klim van de Bosstraat raast onder mij het verkeer op de autosnelweg A79 van Heerlen naar Maastricht en vice versa. Na enkele meters verlaat ik de verharde weg om het Ravensbos in te wandelen. Bij het eerste bankje besluit ik mijn uitrusting aan te passen, de zonneschijn maakt een korte broek geen overbodige luxe.
Het kronkelende pad gaat noordwaarts door het bos en al snel is het geluid van de autoweg vrijwel niet meer hoorbaar. Zoals gebruikelijk volgt er na een beklimming altijd een afdaling – en omgekeerd – en zo ook deze keer. Het rood gemarkeerde pad gaat steil omlaag naar een pad langs de Strabeek. Vervolgens volg ik de smalle stroom langs de bosrand. Bij het verlaten van het Ravensbos wordt de weg weer verhard en beklim ik de Kleverberg naar Groot Haasdal. Hier kom ik voor de eerste keer diverse groepen mountainbikers tegen, het zal vandaag niet de laatste keer zijn. Op het plateau van Schimmert geniet ik van 360° uitzicht op het prachtige Limburgse landschap. De weg door het Kloosterbos gaat in dalende lijn en komt bij Chateau L’Ermitage uit bij de autosnelweg. De route wordt aan de andere zijde vervolgd en komt het viaduct mooi van pas. Na de spoorlijn wandel ik Houthem-Sint Gerlach binnen en bij de Martinuskapel er net zo snel weer uit.
Na het bruggetje over de Geul passeer ik het oorlogsmonument Bronsdaelgroeve. In deze grotten had de Duitse bezetter in 1944 een werkplaats voor vliegtuigmotoren; ze hebben er niet lang plezier van gehad. Het mooie weer heeft veel bezoekers naar Geulhem getrokken, de terrassen zitten vol en ik loop dus door. Even voorbij Kasteel Geulzicht – ooit bewoond door Jean Nelissen – wandel ik over de Wolfsdriesweg langs de meanderende Geul terug naar Valkenburg. Het pad is bekend want het is deel van de voorlaatste etappe van het Pieterpad. Eenmaal in Valkenburg loop ik via de Plenkertstraat langs de Amstel Gold Race Xperience naar de voet van de Cauberg.
Via de wederom bomvolle terrassen loop ik de laatste meters naar het busstation voor lijn 49 terug naar huis. Het belooft komende week mooi wandelweer te worden dus………..