De dag begint met regen, niet heftig maar toch….. Gisteren was een lange vermoeiende dag, niets gedaan maar toch de ‘piep oet’. Vandaar zat ik iets later als gebruikelijk aan het ontbijt want vandaag moet een rustig dagje worden.
De rest van de morgen verblijf ik voornamelijk in de lobby van het hotel met een stapel brochures en mijn iPad. Het verslag van de Bernina Express moet namelijk ook nog geschreven worden. Rond het middaguur ben ik uitgeschreven en is het tijd om na te denken over de middagactiviteit.
Het wordt een wandeling hoog in de bergen. Eerst naar het dalstation van de Hörnli-Express en vervolgens met de kabelbaan naar 2.511 meter. Afgelopen dinsdag was ik hier ook al, toe kwam ik van de Älplisee en nam hier een gondel naar beneden. Deze keer blijf ik echter boven en volg het pad naar de Weisshorn. Het zicht is vandaag niet bijster helder, door de hoge mist is er soms niets te zien en een andere keer weer wel. Het geeft wel een aparte sfeer zo hoog in de bergen.
Ik besluit de Carmennahütte niet aan te doen maar rechtstreeks naar de Carmennapass te lopen. Het pad stijgt en daalt licht om uiteindelijk op 2.367 meter op de pas uit te komen. Om op de pas te komen moet ik eerst langs een aantal hoogte-koeien die mij met luid klokgelui verwelkomen. Op de pas vindt ik een zitbank alwaar ik bij helder weer zou kunnen genieten van het uitzicht op Arosa maar dat zit er vandaag helaas niet in.
Aan mijn linkerhand zie ik zo’n kleine 200 meter hoger reeds het bergstation van de Weisshornbahn liggen. Over het steile pad gaat het vervolgens omhoog naar de 2.653 meter hoge Weisshorn. Van hieruit heb ik fantastisch uitzicht over het Schanfigg en kan ik zelfs Chur zien liggen. Aangezien ik nog een half uur tijd heb voordat de gondel mij weer terug brengt naar het dal, nuttig ik een heerlijke pul bier in het panoramarestaurant.
Met een overstap in het LAW-Mittelstation eindig ik weer bij de Obersee in hartje Arosa. 2 kabelbanen en een mooie bergwandeling, wat wil een mens nog meer….